Friday, December 24, 2010

Χριστουγεννιάτικη Ευχή



Δεν είναι ότι δεν εκτιμώ αυτά που έχω στη ζωή μου. Και δεν είναι ότι δεν είμαι ευγνώμον που έχω υγεία, οικογένεια, δουλειά, αυτοκίνητο και λεφτά για αποτρίχωση.

Πάλι όμως, δεν μπορώ να αναπνεύσω. Ουφφ! Μπορεί να πετώ στα σύννεφα και να περιμένω πράγματα που δε θα γίνουν ποτέ. Και δεν μπορώ να συνηθίσω στην ιδέα ότι δε θα γίνουν. Μπορεί απλά να είμαι αχάριστη. Ή μπορεί να είναι επειδή δεν έχω πλέον πίστη στο θαύμα....

Θα ήθελα να ευχηθώ Καλά Χριστούγεννα σε όλους. Σε σας που γνωρίζω μέσα από τα γραψίματά σας και θα διαβάσετε αυτό το μήνυμα. Και παραπέρα, σε όσους αγαπώ. Και σ' όλη τη γη που απόψε το βράδυ θα κάνει μια ευχή!

Κι αν το θαύμα δε φτάσει σε μένα, τουλάχιστον ας φτάσει σε όσους το έχουν πραγματικά ανάγκη.

Οι υπόλοιποι, φροντίστε να περάσετε καλά. Φάτε και (κυρίως) πιείτε! Είτε για θυμηθείτε, είτε για να ξεχάσετε!!!!

Monday, December 13, 2010

2.6.1986 - Στο Μακάριο Στάδιο

"Χτες πήγα στο Μακάριο Στάδιο για να χορέψω. Ήταν και άλλα σχολεία της Ολυμπιακής Γυμναστικής. Ήταν τα πρώτο φεστιβάλ Νεότητας και Αθλητισμού. Εγώ με άλλα κοριτσάκια συνοδέψαμε το περιστέρι της ειρήνης. Φορούσαμε μιαν άσπρη φούστα και το κορμάκι. Κρατούσαμε από ένα καλαθάκι με πέταλα και τα ερίχναμε στο περιστέρι. Άλλα παιδιά χόρεψαν με κορδέλες και στεφάνια. Είχε πολλύ κόσμο και μας χειροκροτησαν."


Σημ. Το πιο πάνω κείμενο είναι από το πρώτο μου τετράδιο "Σκέφτομαι και Γράφω" της 1ης δημοτικού (ναι, τα παθέτικ καφέ τετράδια δημοτικού της δεκαετίας του '80 με τη μοιρασμένη Κύπρο στο εξώφυλλο, ριμέμπερ?).

Σημ 2: Σας παρουσιάζω την έκθεση ακριβώς όπως είναι γραμμένη στο τετράδιο, ούτε ένας τόνος δεν είναι διαφορετικός. Η μόνη διαφορά είναι ότι τότε έγραφα καλύτερα γράμματα απ' ό,τι σήμερα.

Συμπέρασμα: Δεν έχω αλλάξει καθόλου από τότε. Μάλλον είχα πάντα κλίση  στην ακριβή περιγραφή (και στην ορθογραφία, αλλά αυτό δεν ήταν τόσο περίεργο για τα πρωτάκια το 1986 όσο είναι το 2010).


Σημ 3: Το κείμενο συνοδεύεται από το σχετικό του ποπ αρτ σχέδιο: ένα παράξενο περιστέρι με δύο κοριτσάκια που φορούν γαλάζιο κορμάκι και πουά φούστα και κρατούν καλαθάκια με πέταλα.

ΥΓ: Η έκθεση αποτελεί ιστορικό ντοκουμέντο των πρώτων Ανθεστηρίων που διοργανώθηκαν στη Λευκωσία το 1986. Ήταν κανείς άλλος εκεί που χόρεψε, τραγούδησε ή έκανε τούμπες;

ΥΓ2: Ευχαριστώ μάμα που μου φύλαξες τα τετράδια μου.

Monday, December 6, 2010

ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΡΓΟΤΑΞΙΟ

ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΤΟΥΣ ΜΗ ΕΧΟΝΤΑΣ ΕΡΓΑΣΙΑ


PARKING ΟΠΙΣΘΕΝ